طراحی الگوی ارتقاء امنیّت استادیوم های فوتبال ایران

در بسیاری از کشورها میل به خشونت در بین تماشاگران ورزشی بالاست و تهدیدات تروریستی نیز همواره وجود دارد. شناخت مبانی و مفاهیم این گونه تهدیدات، می تواند به سازمان دهندگان مسابقات فوتبال و نیز مدیران اماکن و مجموعه های ورزشی کمک نماید تا اقدامات امنیّتی مناسبی را جهت پیشگیری از تهدیدات و فراهم آوردن محیطی امن و ایمن برای افراد حاضر در استادیوم ها تدارک ببینند. هدف این پژوهش نیز شناسایی عوامل اصلی موثر بر امنیّت استادیوم های فوتبال ایران و ارائه الگو در این زمینه است. از روش تحقیق ترکیبی برای دستیابی به اهداف پژوهش استفاده شد. در بخش اول پژوهش عامل های اصلی موثر بر امنیّت استادیوم های فوتبال ایران در طی دوازده مصاحبه نیمه ساختاریافته با کارشناسان (یک نفر کارشناس فوتبال، دو نفر مدیر استادیوم ، پنج نفر افسر پلیس مسئول تأمین امنیّت استادیوم و همچنین چهار نفر از اساتید دانشگاه) شناسایی و الگوی مفهومی امنیّت استادیوم فوتبال طراحی شد. یافته های این بخش نشان داد که زیرساختار، حفاظت فیزیکی استادیوم ، پرسنل و کارکنان، و مدیریت و برنامه ریزی مسابقه چهار عامل اصلی موثر بر امنیّت استادیوم های فوتبال ایران است. سپس پرسشنامه ای 98 گویه ای طراحی شد که 144 شرکت کننده کلیدی به آن پاسخ دادند. پس از انجام تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی، زیرساختار بیشترین تأثیر را بر امنیّت استادیوم داشت (94/0=بارعاملی). حفاظت فیزیکی استادیوم (89/0=بارعاملی)، پرسنل و کارکنان (87/0=بارعاملی) و مدیریت و برنامه ریزی مسابقه (84/0=بارعاملی) نیز به ترتیب در رده های بعدی بودند. در مرحله بعدی پژوهش هفده کارشناس (چهار نفر کارشناس و دست اندرکار مسابقات فوتبال، دو نفر مدیر استادیوم ، نه نفر افسر پلیس و نیز دو استاد دانشگاه)، پرسشنامه های ahp را تکمیل کرده و دادههای این بخش به روش تحلیل سلسله مراتبی و با استفاده از نرم افزارexpert choice تجزیه و تحلیل شد تا اولویت عاملها مشخص شود. نتایج نشان داد عامل زیرساختار با وزن 460/0 بیشترین نقش را در امنیّت استادیوم های فوتبال ایران دارد. عاملهای حفاظت فیزیکی استادیوم ، برنامه ریزی و مدیریت مسابقه و نیز پرسنل و کارکنان به ترتیب با اوزان 204/0، 173/0 و 162/0 در اولویتهای بعدی قرار گرفتند. میتوان گفت عوامل متعددی بر ارتقاء سطوح امنیّت استادیوم های فوتبال تأثیر دارند، اما بر اساس یافتههای این پژوهش سرمایه گذاری بر روی زیرساختارها و به ویژه طراحی و ساخت استادیوم و نیز فناوری به عنوان عوامل بسیار مهم و ضروری شناسایی شد که جهت بهبود امنیّت استادیوم های فوتبال ایران باید به آنها توجه شود. به همین صورت روش های صحیح حفاظت فیزیکی از استادیوم نیز در بهبود سطوح امنیّت آن تأثیرگذار است. همچنین، کارکنان آموزش دیده و تأیید صلاحیت شده می توانند کارایی مدیریت جمعیت در استادیوم و نیز حفاظت فیزیکی آن را بهبود بخشند. در نهایت مدیریت خوب و برنامه ریزی درست مسابقات، به خصوص کیفیت خدمات روز مسابقه، می تواند بروز رفتارهای خشونت آمیز تماشاگران را کاهش داده و فضای امنی را برای حاضرین در استادیوم فراهم نماید.